Als Heinricht sterft, verwacht hij eeuwige rust te vinden. In plaats daarvan treft hij na zijn wederopstanding een wereld aan in absolute chaos. In dit hiernamaals lopen tijd en ruimte door elkaar heen ... en keert Heinrich terug als vampier. Hij wordt geslagen tot vampierridder Requiem en bevindt zich in een kosmisch conflict tussen vreemde goden en demonen, waar Heinrich tegen de regels in wanhopig in contact probeert te komen met zijn verloren aardse geliefde Rebecca. Vechtend tegen vele mutanten uit de toekomst, piratengeesten en de geesten uit het verleden, probeert Heinrich zich aan te passen aan een krankzinnige wereld waarin hij zichzelf hoopt terug te vinden. Maar na de nederlaag bij Lemuria, is hij gedwongen zich aan te sluiten bij de troepen van de meest wrede vampier van allemaal, Graaf Dracula.

Review

Toujours aussi barré ce onzième tome. On y découvre cette fois les dragons de Dystopie, dont leur chef Ruhtra et sa table ronde (amusant d'ailleurs de noter que cette table ronde infernale utilise les noms en verlan des vrais chevaliers), mais aussi les supporters heavy-metal de certains comtes vampires. Dit comme ça c'est n'importe quoi hein ... et c'est vrai. C'est n'importe quoi. Mais le dessin me plaît toujours autant, alors ...